Gatunek ten został odkryty w 2004 roku w kostarykańskim lesie deszczowym. Prowadzi on życie całkowicie podziemne, budując płytkie (do kilkunastu centymetrów głębokości) gniazda wokół korzeni roślin. Gniazda te posiadają liczne ślepe korytarze otaczające korzenie, na których to korzeniach mrówki wypasają podziemne gatunki czerwców, których spadź, a także i białko stanowi podstawę ich pokarmu. Symbioza pomiędzy mrówkami a czerwcami jest bardzo bliska i ewolucyjnie stara - królowe tego gatunku (podobnie jak i innych przedstawicieli rodzaju Acropyga) mają żuwaczki w kształcie łyżeczek, którymi mogą bezpiecznie uchwycić symbiotycznego czerwca, dostosowanego do ich kształtu własnym kształtem ciała. A po co miałyby go chwytać? Ano po to, aby zapewnić kolonii, którą same zakładają po odbyciu lotu godowego źródło pokarmu. Po locie godowym królowa, cały czas trzymająca swojego czerwca, szuka jakiejś szczeliny w ziemi, najlepiej prowadzącej do korzeni roślin, gdzie go wreszcie wypuszcza i rozpoczyna składanie jaj. Jako że czerwce rozmnażają się na drodze partenogenezy, wkrótce ich populacja wzrasta.

Robotnica Acropyga keira.