Te południowoamerykańskie mrówki zamieszkują rozdęte ogonki liściowe pewnej rośliny z rodziny Chrysobalanaceae. Zasłynęły one dość niedawno z bardzo nietypowego sposobu zdobywania pokarmu - mianowicie budują one w gałęziach zamieszkiwanych przez siebie roślin specjalne pomosty-pułapki. W pierwszej fazie konstrukcji ścinają z zamieszkiwanych przez siebie roślin włoski (trychomy), następnie, spajając je grzybnią symbiotycznego gatunku specjalnie hodowanego w tych celach, budują z nich właściwą konstrukcję pomostu, opartego na nieściętych włoskach niczym na swoistej kolumnadzie. Wreszcie, gdy konstrukcja jest już gotowa, wycinają przy pomocy swych żuwaczek w niej otwory, w których następnie się chowają i z szeroko rozwartymi, gotowymi do ataku żuwaczkami, czekają, aż jakaś ofiara, zazwyczaj o wiele większa od nich samych, wejdzie na ów pomost. Wtedy dziesiątki mrówek chwytają ją żuwaczkami, rozciągają na pomoście, zabijają licznymi użądleniami, kroją i transportują do gniazda. Warto dodać, że to pierwszy opisany przez naukę przypadek budowanego zbiorowo pomostu-pułapki, niemający odpowiedników w świecie owadów (znalazłyby się one dopiero w świecie pająków, gdzie niektóre społeczne gatunki budują wspólne sieci).

Bąk na pomoście-pułapce zbudowanym przez Allomerus decemarticulatus. Autorem fotografii jest Claude Delhaye, pochodzi ona ze strony francuskiego odpowiednika PANu, CNRS (Centre National de la Recherche Scientifique).