Gatunek, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju Camponotus, silnie polimorficzny z wyraźnym podziałem na robotnice minor i żołnierzy charakteryzujących się dużymi głowami. Robotnice małe zajmują się głównie potomstwem, a także, wraz ze średnimi, zdobywaniem pokarmu, zaś do żołnierzy należy, jak sama nazwa wskazuje, obrona kolonii. Mrówka ta spotykana jest w lasach (głównie mieszanych i liściastych) w miejscach nasłonecznionych (takich jak polany etc.) oraz na terenach otwartych porośniętych pojedynczymi drzewami. Gniazduje w próchniejących pniakach, pomiędzy korzeniami drzew, pod zwalonymi drzewami czy kamieniami etc. Loty godowe w lipcu i sierpniu. Mrówki te charakterystyczne są dla południowej Europy i Azji Mniejszej, w Europie Środkowej (a więc również w Polsce), czy w Finlandii znane są tylko z pojedynczych stanowisk. W Polsce bardzo rzadkie. Robotnica mierzy 6 - 12 mm, ciało jednolicie czarne, gęsto omszone. Samica wygląda podobnie, tyle że mierzy 14-16 mm, zaś samiec ma mocno wyciętą łuskę pomostka i mierzy 9-10 mm.
Żołnierz Camponotus vagus. Zdjęcie dzięki uprzejmości Radissa, autora myrmekologicznej fotogalerii http://www.radiss.prv.pl. |