Ten aktywny całą dobę australijski gatunek zamieszkuje nieskomplikowane ziemne gniazda usytuowane w zwartych lasach. Jest on wyspecjalizowanym drapieżnikiem - poluje wyłącznie na poczwarki i larwy mrówek z rodzaju Pheidole. Podczas polowania wykorzystuje metody typowe dla mrówek nomadnych - poluje więc w charakterystycznych rojach. Swoistą ciekawostkę stanowi fakt, że mrówki te na drodze ewolucyjnej uzyskały zdolność przechowywania pokarmu przez długie okresy czasu - otóż każdą zauważoną poczwarkę ofiar przed podniesieniem mrówki te żądlą. Ich jad ma działanie paraliżujące i obniżające metabolizm. Tak potraktowane larwy znoszone są do gniazda, gdzie układane są na stosy w komorach-spichlerzach. Mogą tam być przechowywane miesiącami, cały czas pozostając przy życiu (normalna, nieużądlona larwa Pheidole pozbawiona opieki zdycha z głodu po dwóch tygodniach). Co ciekawe, żądło Cerapachys jest na tyle potężne, że bez problemu mogłoby zabić larwy Pheidole, niemniej jednak mrówki, orientując się przy pomocy specjalnych włosków czuciowych na odwłoku, wbijają żądło na tyle płytko, by nie uszkodzić żadnego z ważnych organów ofiar i dozują taką dawkę jadu, która ich nie zabije, a jedynie sparaliżuje. Mrówki te po rajdzie zapadają w stan obniżonej aktywności, mogący trwać miesiącami, w którym praktycznie nie wychodzą z gniazda - do przeprowadzenia następnego rajdu mobilizuje je dopiero wyczerpanie się zapasów pokarmowych.