Melophorus bagoti jest mrówką zamieszkującą australijskie pustynie. Kolonie zakłada na drodze klasztornej, samotnie (nigdy nie praktykuje pleometrozji). Buduje bardzo głębokie i dosyć rozległe gniazda. Jest to jeden z gatunków najbardziej odpornych na ciepło – umiera dopiero gdy temperatura jej ciała przekroczy 56,7°C. Ta wyjątkowa odporność na wysokie temperatury, jak i odpowiednie przystosowania behawioralne (w postaci chowania się do cienia, gdy organizm zaczyna się przegrzewać, bądź wspinania się na rośliny, by oddalić się od palącego gruntu) pozwala jej na żerowanie w momencie gdy temperatura ziemi przekracza 70°C. Melophorus bagoti żywią się głównie trupami rozmaitych stawonogów zmarłych z przegrzania, nie gardzą nasionami, chętnie zbierają też sok czy nektar roślinny, pieczołowicie składowany przez wyspecjalizowaną kastę beczek o monstrualnie rozdętych odwłokach (bywa ona nazywana dzięki temu czerwoną mrówką miodową). Beczki te stanowią skądinąd przysmak lokalnych Aborygenów. Żerowanie u Melophorus bagoti odbywa się samotnie, jedyną sytuacją w której mrówka ta posługuje się szlakami zapachowymi jest przeprowadzka do nowego gniazda.
Robotnice, samce i królowe Melophorus bagoti. Zdjęcie pochodzi ze strony australijskiego Uniwersytetu Macquire, autorem jest Patrick Schultheiss. |