Robotnice tej występującej na terenach wokół Morza Śródziemnego mrówki mierzą od czterech do dwunastu milimetrów. Widać wyraźny polimorfizm kastowy - małe i średnie robotnice są jednolicie czarne, zaś robotnice major posiadają nieproporcjonalnie wielką, zaopatrzoną w potężne żuwaczki, czerwoną głowę. Królowa mierzy 12-14 mm i jest jednolicie czarna, czasami z ciemnoczerwoną głową. Jej ciało jest silnie lśniące. Samiec mierzy 8-9 mm, jest czarny i pokryty żółtawym owłosieniem. Mrówka ta żywi się przede wszystkim ziarnami najrozmaitszych roślin, które magazynuje w swoim gnieździe, zapobiegając kiełkowaniu poprzez odcięcie zawiązków korzeni. Głębokość ich znajdującego się w ziemi gniazda może przekroczyć nawet dwa metry. W gnieździe można się doliczyć nawet dwustu komór spichrzowych. Królowa i larwy przebywają zwykle w płytszej części gniazda, w głębszej zaś znajdują się głównie spichlerze - głębokość ich położenia zapobiega przenikaniu do nich nadmiaru wody, gwarantuje też w miarę stałą temperaturę, co sprzyja długotrwałemu przechowywaniu nasion. Zasiedla tereny kserotermiczne, występuje do wysokości 800 m n.p.m.

Robotnice Messor barbarus (dwaj przedstawiciele kasty minor oraz jeden młody przedstawiciel kasty major). Autor fotografii nieznany. Źródło: www.akolab.com.