Gatunek inwazyjny, rozprzestrzeniony przypadkowo przez człowieka na cały świat. Bardzo częsty szkodnik domowy, świetnie przystosowujący się do zamieszkiwania wewnątrz ludzkich siedzib (podobnie jak Monomorium pharaonis) - właściwie wymagania tego gatunku odnośnie miejsca na gniazdo są minimalne, co pozwala na sprawne kolonizowanie nowych habitatów. Robotnice bardzo sprawnie i szybko się rekrutują do źródeł pokarmu, co jest możliwe dzięki dobrze rozwiniętemu systemowi komunikacji zapachowej. Aż trzy różne gruczoły produkujące trzy różne feromony biorą udział w znakowaniu szlaków zapachowych. Gruczoł odbytowy produkuje feromon szlaku zapachowego o dużej trwałości (ponad 24h) - używany jest on do znaczenia głównych pni systemu szlaków. Gruczoł jadowy produkuje feromon o długości działania pośredniej (około jednej godziny), służący do znaczenia miejsc obfitujących w pokarm i tymczasowych szlaków do tychże miejsc. Wreszcie gruczoł Dufoura produkuje feromon o działaniu bardzo krótkim (poniżej dwóch minut), ale bardzo wydajnym (przyciąga on praktycznie wszystkie mrówki, które wyczują dany szlak) i to właśnie on jest odpowiedzialny za szybkie dostosowywanie systemu szlaków i za efektywną rekrutację do nowo odkrytych źródeł pokarmu. Oczywiście ze względu na krótki czas działania, jest on zastępowany szybko przez jeden z pozostałych dwóch feromonów. Wspomniane cechy w połączeniu z faktem, iż kolonie tego gatunku są silnie poliginiczne sprawiają, że stanowi on spore zagrożenie dla lokalnej myrmekofauny jak i innych owadów wszędzie tam, gdzie zostanie zawleczony. Mrówki te często zmieniają miejsce gniazdowania, co wywołuje porażający efekt - dziesiątki metrów kwadratowych pokryte są ruszającą się żywą masą robotnic transportujących potomstwo oraz formy płciowe. Paratrechina longicornis, wbrew pozorom, nie jest mrówką agresywną - dominację zapewnia sobie przez znaczną liczebną przewagę, co onieśmiela lokalne mrówki i skłania je do odstąpienia od źródeł pokarmu (takich jak na przykład hodowle mszyc) bez walki.

Robotnice Paratrechina longicornis. Autorem zdjęcia jest Alex Wild, twórca fotogalerii www.myrmecos.net.