Nazywana mrówką białostopą (z powodu charakterystycznego koloru swych nóg), ta niewielka (bo zaledwie dwuipółmilimetrowa) mrówka jest plagą w mieszkaniach Stanów Zjednoczonych, gdzie została zawleczona ze swego naturalnego środowiska, które stanowi wschodnia Azja, Oceania i Australia. Tworzy ogromne kolonie zawierające setki tysięcy, a nawet miliony robotnic. Jest poliginiczna i polikaliczna (tworzy spore superkolonie składające się z połączonych ze sobą stałą wymianą robotnic gniazd), ale to nie wszystko - otóż kasta rozmnażających się samic dzieli się na normalne, uskrzydlone królowe oraz ergatoginy - formy pośrednie mające cechy zarówno robotnic jak i królowych, których najważniejszą cechą jest to, że są w pełni płodne. Niekiedy całkowicie zastępują one kastę królowych. A co najważniejsze, mogą stanowić one nawet połowę składu kolonii. Samce tego gatunku, podobnie jak odpowiedzialne za rozród samice, również występują w dwóch wersjach. Oprócz normalnych, uskrzydlonych osobników, są też samce ergatokształtne, a więc przypominające nieco robotnice i pozbawione skrzydeł. Skrzydlate formy płciowe zazwyczaj biorą udział w normalnych lotach godowych, podczas gdy formy bezskrzydłe kopulują w gnieździe. Uskrzydlone królowe mogą niezależnie zakładać nowe kolonie na drodze klasztornej (loty godowe odbywają się od maja do połowy czerwca), mogą też wracać do macierzystego gniazda, zwiększając stopień poliginii. Kolonie często rozmnażają się na drodze podziału, w którym całe tłumy ergatogin, robotnic i, dość często, także królowych, opuszczają gniazdo macierzyste i tworzą kolonię satelicką. W swym naturalnym środowisku Technomyrmex albipes występuje na suchych łąkach i obrzeżach lasów, gniazdując w gnijącym drewnie. Zasiedla także lasy namorzynowe.

Technomyrmex albipes. Autorzy zdjęcia to Hirotami T. Imai i Masao Kubota. Fotografia pochodzi z serwisu Japanese Ant Image Database.