Właścicielka najdziwniejszych żuwaczek w świecie owadów - jej puszka głowowa jest krótka, prawie kulista, z wielkimi oczami po bokach. Żuwaczki wyposażone są w coś w rodzaju wideł, tak, że złożone razem tworzą swoisty koszyczek. Gdy żuwaczki są zwarte, czubki szczytowych ząbków sterczą poza tylną krawędź głowy niczym rogi. Gatunek ten jest niezwykle wyspecjalizowany troficznie - mianowicie odżywia się tylko i wyłącznie wijami z rodziny Polyxenidae, ignorując całkowicie inne rodzaje potencjalnej zdobyczy. Polyxenidae charakteryzują się pokryciem ciała w postaci długiej, lepkiej szczeciny, niezwykle niebezpiecznej dla większości amatorów ich mięsa. Większość potencjalnych drapieżców zostaje całkowicie oblepiona niebezpiecznymi włoskami, unieruchomiona i pozostawiona na śmierć. Ale mrówki Thaumatomyrmex nauczyły się sobie radzić z tym niebezpiecznym przeciwnikiem. Otóż niezwykłe żuwaczki umożliwiają tejże mrówce przebicie się przez szczecinę i wysycony wapniem pancerz wija - odtransportowana do gniazda zdobycz jest dokładnie oskubywana przy pomocy specjalnych twardych szczecin mieszczących się na przedstopiu przednich odnóży mrówki, a następnie konsumowana, począwszy od głowy. Ze szczecinek wija budowany jest swoisty mur chroniący wejście do gniazda. Ten gatunek mrówek jest niezwykle rzadki, a do tego wykształca wyjątkowo małe kolonie - liczba robotnic nie przekracza dziesięciu. Kasty królowych brak, rozmnażają się robotnice.

Głowa Thaumatomyrmex ferox - widoczne charakterystyczne żuwaczki. Fotografia pochodzi z serwisu Antweb, autorem jest April Nobile.