Ta południowoamerykańska mrówka jest dość znanym szkodnikiem na plantacjach. W odpowiednich habitatach jest bardzo powszechna. Występuje w lasach (zarówno wilgotnych jak i bardziej suchych), w niższej, krzewiastej roslinności, ale najbardziej powszechna jest w środowiskach przekształconych przez człowieka, stając się tam, jak już wspomnielismy, plagą. Są to mrówki bardzo małe, wręcz niezauważalne gołym okiem, niemniej jednak potrafią bardzo boleśnie żądlić (i wlaśnie te dwie cechy charkterystyczne razem tłumaczą, dlaczego południowoamerykańscy plantatorzy tak jej nie cierpią). Kolonie są poliginiczne (średnia liczba królowych na gniazdo to cztery) i polikaliczne, gniazdują absolutnie wszędzie - choćby w zwiniętych zwiędłych liściach, w ściółce, pod kamieniami, czy w gnijącym drewnie. Mrówka ta stała się ostatnio bardzo znana ze względu na nietypowy sposób przekazywania genów - jak pamiętamy, u mrówek wszystkie samice (a więc królowe i robotnice) rodzą się z jaj zapłodnionych, zaś samce z jaj niezapłodnionych, haploidalnych. U Wasmannia jedynie robotnice powstają w sposób typowy. Królowe lęgną się z niezapłodnionych, lecz diploidalnych jaj powstających na drodze partenogenezy (podczas powstawania gamety nie zachodzi mejoza)... z samcami jest jeszcze dziwniej - w części zapłodnionych jaj, z których powinny powstać robotnice, matczyna kopia DNA degeneruje i pozostają tylko chromosomy ojcowskie - tak więc populacja samców i samic u W. auropunctata jest całkowicie genetycznie rozdzielona i pozbawiona ciągłości. Loty godowe są rzadkie albo w ogóle nieobecne - zapłodnienie najczęściej odbywa się w gnieździe.

Robotnice i królowa Wasmannia auropunctata. Autorem fotografii jest Alex Wild, twórca myrmekologicznej fotogalerii http://www.myrmecos.net.

Robotnice Wasmannia auropunctata. Autorem fotografii jest Alex Wild, twórca myrmekologicznej fotogalerii http://www.myrmecos.net.