Gnamptogenys harmanii to mrówka zamieszkująca Amerykę Południową, środkową oraz południe Ameryki Północnej. Tworzy liczące do tysiąca osobników kolonie, które wyspecjalizowały się w wyjątkowo osobliwym stylu życia. Robotnice, patrolując teren, w przeciwieństwie do większości zwykłych mrówek, nie są zainteresowane ani drobnymi stawonogami, na które można by polować, ani mszycami czy czerwcami, które można by wydoić dla ich spadzi. Zamiast tego pieczołowicie przeszukują każdą napotkaną dziurę w ziemi. Czego tam szukają? Wejść do gniazd hodujących grzyby mrówek z rodzajów Sericomyrmex lub Trachymyrmex. Gdy tylko zwiadowczyni natrafi na takowe gniazdo, wraca do swojej kolonii, znacząc szlak zapachowy i przy pomocy frenetycznych biegów i trącania swoich sióstr (co jest typowe dla rekrutacji grupowej) zachęca je do zmasowanego ataku na kolonię grzybiarek. Ich efektywność w walce, związana z niezwykle silnym jadem, jest porażająca. Kilka lub kilkanaście robotnic jest w stanie wybić dorosłą kolonię grzybiarek doszczętnie. Następnie mrówki organizują przeprowadzkę do podbitego grzybowego ogródka. Larwy w aktywny sposób pasą się na grzybni, robotnice pożerają zaś potomstwo ze zniszczonej kolonii Sericomyrmex czy Trachymyrmex, karmią też nim larwy. Ponieważ gatunek ten nie jest w stanie opiekować się grzybem, cały ogród grzybowy zamiera w dwa tygodnie i kolonia musi szukać nowej ofiary. Niewiele wiadomo o sposobach rozmnażania się Gnamptogenys hartmani.

Robotnica Gnamptogenys hartmani (na dole) atakowana przez robotnicę Megalomyrmex symmetochus. Autorem zdjęcia jest Anders Illum, pochodzi ono ze strony www.livescience.com.