Ta południowoamerykańska mrówka nomadna wykazuje silny polimorfizm kasty robotnic, co zresztą można zaobserwować na załączonej do opisu fotografii. Gniazduje w rozmaitych podziemnych szczelinach, takich jak na przykład opuszczone nory małych ssaków, czy porzucone gniazda innych mrówek. Czasami robotnice nieco je powiększają i rozbudowują, nie jest to jednak regułą. Jak wszystkie mrówki nomadne, Labidus praedator poluje grupowo. Ich rajdy przybierają postać szerokiego na cztery metry roju połączonego z gniazdem drzewkowato rozgałęzionymi kolumnami. Rój ten jest bardzo gęsty i zwarty, co ponoć robi niesamowite wrażenie na ludzkich obserwatorach. Niestety ten pęd do tworzenia zwartych rojów bywa dla Labidus zabójczy - w sytuacji gdy jakaś część robotnic zostanie odcięta od gniazda przez deszcz (który zmywa szlaki zapachowe), żadna z mrówek nie odważa się oddalić od swych sióstr, w końcu zagubione robotnice zaczynają chodzić po okręgu jak opętane i męczą się tak aż do śmierci głodowej. Podczas rajdu zabijane, ćwiartowane i przenoszone do gniazda jest wszystko, co się rusza. Ofiarami padają głównie rozmaite stawonogi, w tym i inne mrówki. L. praedator nie gardzi też pokarmem roślinnym, w szczególności lubi rozmaite orzechy. Rajdy odbywają się dniem i nocą, nierzadko spora część rajdu przeprowadzana jest pod ziemią. Dojrzała kolonia tych mrówek liczy ponad milion osobników będących córkami jednej królowej. Kolonie od czasu do czasu zmieniają miejsce gniazdowania (migrują), jednak w przeciwieństwie do mrówek z rodzaju Eciton, emigracje odbywają się nieregularnie i nie są związane w żaden sposób z typem potomstwa obecnym w danej chwili w kolonii. Kolonie rozmnażają się przez podział.

Labidus praedator. Widoczny polimorfizm kastowy. Autorem zdjęcia jest Alex Wild, twórca fotogalerii www.myrmecos.net.