Solenopsis xyloni
podrodzina:Myrmicinae; plemię:Solenopsidini
Nazywana ogniową, ta północnoamerykańska mrówka występuje dość licznie i pospolicie na pustyniach Arizony. Gdy coś zakłóci spokój jej gniazda, robotnice wybiegają całymi tysiącami i atakują napastnika - ich użądlenie jest dość bolesne, powoduje charakterystyczne pieczenie (stąd nazwa "mrówki ogniowe"). Występuje w kilku odmianach kolorystycznych - od jednolitej brązowoczerwonej po dwubarwne z niektórymi częściami ciała czarnymi a niektórymi czerwonymi. Ponoć ciemniejsze formy występują w bardziej wilgotnych środowiskach, ale nie jest to potwierdzona informacja. Gatunek ten bywa monoginiczny lub poliginiczny. Hoduje mszyce, spadź stanowi podstawę jego pokarmu, często odwiedza także pozakwiatowe miodniki na kaktusach. Jest także drapieżnikiem. Ale przede wszystkim konsumuje ziarna. Podczas ich zbierania gatunek ten używa charakterystycznego pniowego systemu śladów zapachowych - ponieważ obfite źródła pokarmu są rozmieszczone skupiskowo - zwykle jest to kępka trawy jednego gatunku który akurat wysiewa nasiona - robotnice znaczą do nich specyficzny ślad - początkowo jest to normalny ślad rekrutacyjny, jednakże jako że feromon używany w tym celu jest nietrwały, zostaje on szybko zastąpiony innym, utrzymującym się długo i potrafiącym przetrwać nawet obfite opady deszczu. Ślad ten (i jego okolice) jest zażarcie broniony przed innymi gatunkami. Mrówki podążają tym śladem, a potem rozbiegają się na boki i furażują. Następnie, w celu powrotu do gniazda wracają na ów ślad. Ślad ten nie jest aż tak trwały jak u mrówek z rodzaju Pogonomyrmex - Solenopsis xyloni o wiele częściej zmienia kierunek swoich wypraw po pokarm. Jest to gatunek polimorficzny z wyraźną kastą odpowiedzialnych za obronę żołnierzy.
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL
