Jest to bardzo rzadki inkwilin, występujący jedynie na południu Francji i pasożytujący na Plagiolepis pygmaea. Mrówki te są całkowicie zależne od swych gospodarzy, którzy je karmią, czyszczą i opiekują się ich potomstwem. Królowe produkują przede wszystkim potomstwo płciowe (dziewicze królowe i samce), niemniej jednak po sezonie reprodukcyjnym pojawia się także garstka robotnic (nie więcej niż tuzin na zainfekowaną kolonię). Widać tu więc wyraźne odwrócenie naturalnego cyklu życiowego (w którym najpierw produkowane są robotnice, a dopiero później formy płciowe) będące przystosowaniem do pasożytnictwa. Nieliczne robotnice, przypominające nieco królowe faktem, iż posiadają przyoczka, nieco powiększony tułów oraz szczątkowe skrzydła, nie wykonują żadnych prac w gnieździe, którego nigdy nie opuszczają, będąc zdanymi na łaskę gospodarzy.

Małe, żółte robotnice to robotnice Plagiolepis grassei. Większe, czarne to robotnice gospodarza, Plagiolepis pygmaea. Żółty osobnik widoczny w lewym dolnym rogu to królowa P. grassei. Autorem fotografii jest Georges Le Masne.