W Polsce nazywana jest sierpnicą płową. Robotnica mierzy 2,0 do 3,6 mm, jest żółtobrunatna, lśniąca, pokryta delikatnymi, jasnymi włoskami; królowa różni się wielkością (mierzy 3,5 - 3,8 mm) i jest ciemniejsza od robotnicy. Ma jasnobrunatne nogi i czułki. Samiec (długość: 3,5 - 4 mm) jest ciemnobrunatny, z jasnobrunatnymi czułkami i nogami. Gatunek ten jest dosyć ciekawym pasożytem społecznym pasożytującym w gniazdach Tetramorium caespitum. Królowa po wniknięciu do gniazda gospodarza, wydzielając odpowiednie feromony, hamuje rozwój form płciowych. Zainfekowana kolonia przestaje więc się rozmnażać i cały jej wysiłek idzie na produkcję robotnic, które opiekują się pasożytami. Aczkolwiek gatunek ten posiada kastę robotnic, to jednak ich ilość w zainfekowanym gnieździe w stosunku do ilości robotnic gospodarza wynosi jedynie 1%. Gatunek ten jest właściwie pośrednią formą pomiędzy stadiami dulozji i inkwilinizmu - królowa gospodarzy utrzymuje się przy życiu, a rajdy do innych mrowisk Tetramorium w celu pozyskania dodatkowych poczwarek zdarzają się niezwykle rzadko.

Robotnica Strongylognathus testaceus. Widoczne charakterystyczne sierpowate żuwaczki będące pozostałością po urządzających czeste rajdy po niewolnice przodkach. Autorem zdjęcia jest Bernhard Seifert.